H Συμφωνία της Μαδρίτης

Την 8η Ιουλίου 1997, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη & με την επίβλεψη της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κ. Σημίτης και ο Πρόεδρος της Τουρκίας Σ. Ντεμιρέλ, περιστοιχιζόμενοι από τους υπουργούς Εξωτερικών Πάγκαλο και Τζεμ, υπογράφουν συμφωνία με σκοπό «τη μείωση της έντασης στο Αιγαίο και την απομάκρυνση του κινδύνου σύρραξης ανάμεσα στις δύο χώρες». Η συμφωνία έμεινε στην ιστορία ως «Συμφωνία της Μαδρίτης». Στη συμφωνία αναφέρεται ότι:

«Και οι δύο χώρες θα αναλάβουν προσπάθεια να προωθήσουν διμερείς σχέσεις, που θα βασίζονται σε:

• Αμοιβαία δέσμευση για την ειρήνη, την ασφάλεια και τη συνεχή ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας.


• Σεβασμό της κυριαρχίας της κάθε χώρας.


• Σεβασμό των Αρχών του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συνθηκών.


• Σεβασμό στα νόμιμα, ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα της κάθε χώρας στο Αιγαίο, τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία τους.


• Δέσμευση αποφυγής μονομερών ενεργειών στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού και της επιθυμίας, ώστε να αποτραπούν συγκρούσεις οφειλόμενες σε παρεξήγηση, και


• Δέσμευση διευθέτησης των διαφορών τους με ειρηνικά μέσα, στη βάση αμοιβαίας συναίνεσης και χωρίς τη χρήση βίας ή την απειλή βίας».

Η Τουρκία επικαλείται σήμερα την τέταρτη παράγραφο της συμφωνίας, όσον αφορά την "νομιμοποίηση" των διεκδικήσεων της στο Αιγαίο. Το πρόβλημα βρίσκεται στην ελληνική μόνιμη επωδό "δεν διεκδικούμε τίποτα". Χρησιμοποιώντας την ίδια την λογική της Τουρκίας, αν διεκδικούσαμε τα αυτονόητα (απόδοση ελληνικών περιουσιών ιδιωτών και εκκλησίας ή/και επαναπατρισμό ομογενών σε Κωνσταντινούπολη & Ανατολική Θράκη, Ίμβρο, Τένεδο, επίλυση του ζητήματος Θεολογικής Σχολής Χάλκης, απλή ανακοίνωση μονομερών αποφάσεων μας για υφαλοκριπήδα νησιών, τερματισμός του ιδιότυπου καθεστώτος διέλευσης σκαφών από Δαρδανέλια, επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων και του ελληνικού εναέριου χώρου νομιμότατα στα 12 ναυτικά μίλια με δικαίωμα των δυνάμεων του ΝΑΤΟ όταν γίνεται αίτηση για ειρηνική διέλευση για χρήση τους, θωράκιση όλων των μικρών ελληνικών νησιών με τηλεκατευθυνόμενους S-300, ένταξη στις αστυνομικές δυνάμεις των Δωδεκαννήσων μη επανδρωμένων αεροσκαφών παρακολούθησης για λαθρομετανάστες κλπ.) θα είχαμε και κάτι να διαπραγματευτούμε. Πόσο μάλλον που με τις γνωστές πάγιες επιδιώξεις των Τούρκων, στην ουσία πρέπει λογικά να προβάλλουμε και εμείς ανύπαρκτες και ασύστατες διεκδικήσεις κατά της Τουρκίας έτσι ώστε το τελικό ισοζύγιο να είναι "μηδενικό". Πιστεύω ότι το στρατιωτικό καθεστώς της Τουρκίας θα γελάει με την δειλία μας και με την τεμπελιά και ασχετοσύνη του κάθε πληρωμένου πολιτικάντη που εξυπηρετεί στην ουσία τα συμφέροντα τους. Τα ίδια ασφαλώς συμβαίνουν και με το κράτος - μαριονέτα των Σκοπίων._ Κ.Π.