Δεν είμαστε όλοι βόδια

Στα τέλη Μαΐου του 1941, ένα μήνα από την παράδοση της Αθήνας στους Γερμανούς ο Μανώλης Γλέζος (γεν. 9/9/1922) και ο Λάκης (Απόστολος) Σάντας (γεν. 22/2/1922), δύο νεαροί φοιτητές που γύριζε το μάτι τους βλέποντας τη γερμανική σβάστικα να κυματίζει στην Ακρόπολη έκατσαν ένα ανοιξιάτικο σούρουπο στο Ζάππειο και κατέστρωσαν το βασικό σχέδιο για να κατεβάσουν το σύμβολο της ναζιστικής Γερμανίας από τον ιερό μας βράχο. Στην Εθνική Βιβλιοθήκη και στην Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια ανακάλυψαν όλες τις σπηλιές και τις τρύπες της Ακρόπολης και αντιλήφθηκαν ότι μέσω του Πανδρόσειου Άντρου μπορούσαν να κάνουν τη δουλειά χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τους γερμανούς φρουρούς . Το πρωί της 30ης Μαΐου 1941, ο Γλέζος και ο Σάντας πληροφορήθηκαν από το ραδιόφωνο ότι η Κρήτη είχε πέσει και αποφάσισαν να δράσουν το ίδιο βράδυ, χωρίς όπλα, με μόνο ένα φαναράκι κι ένα μαχαίρι. Η ώρα είχε φθάσει 9:30 το βράδυ. Η φρουρά της Ακρόπολης ήταν μαζεμένη στην είσοδο των Προπυλαίων και διασκέδαζε με νεαρές πουτάνες (ελληνίδες), πίνοντας αλκοόλ. Οι νεαροί μη politically correct Έλληνες πήδηξαν τα σύρματα, σύρθηκαν ως τη σπηλιά του Πανδρόσειου Άντρου και άρχισαν να σκαρφαλώνουν από τις σκαλωσιές, που είχαν φτιάξει οι αρχαιολόγοι για τις ανασκαφές. Φθάνοντας σε απόσταση ολίγων μέτρων από τον ιστό της σημαίας δεν αντιλήφθηκαν κανένα φρουρό και με γρήγορες κινήσεις κατέβασαν από τον ιστό το μισητό σύμβολο του ναζισμού. Ήταν μία τεράστια σημαία, διαστάσεων 4x2 μ. Είχαν φθάσει πια μεσάνυχτα. Οι δύο «κομάντος» δίπλωσαν και πήραν μαζί τους τη σημαία και ακολουθώντας το ίδιο δρομολόγιο απομακρύνθηκαν από την Ακρόπολη, χωρίς και πάλι να γίνουν αντιληπτοί από τους Γερμανούς, που συνέχιζαν τη διασκέδασή τους. Με έκπληξη η γερμανική φρουρά αντιλήφθηκε νωρίς το πρωί ότι η σβάστικα έλειπε από τον ιστό. Οι γερμανικές αρχές πανικοβλημένες διέταξαν ανακρίσεις. Μόλις στις 11 το πρωί ανάρτησαν μια νέα σημαία στον κενό ιστό. Γλέζος και Σάντας καταδικάσθηκαν ερήμην σε θάνατο, οι άνδρες της φρουράς εκτελέστηκαν, οι έλληνες διοικητές των αστυνομικών τμημάτων της περιοχής απαλλάχθηκαν από τα καθήκοντά τους, ενώ για τους φύλακες της Ακρόπολης δεν προέκυψε κάποιο ενοχοποιητικό στοιχείο. Η υποστολή της σβάστικας από την Ακρόπολη αποτέλεσε ουσιαστικά την πρώτη αντιστασιακή πράξη στην κατεχόμενη Αθήνα, μία ενέργεια με συμβολικό χαρακτήρα, αλλά τεράστια απήχηση στο ηθικό των δοκιμαζόμενων Ελλήνων. Το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ιδρύθηκαν οι δύο μεγάλες αντιστασιακές οργανώσεις ΕΑΜ και ΕΔΕΣ. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο Μανώλης Γλέζος συνελήφθη τρεις φορές από τους Γερμανούς, φυλακίστηκε και κατόρθωσε να δραπετεύσει, ενώ ο Λάκης Σάντας ξέφυγε από τους διώκτες του και κατετάγη στον ΕΛΑΣ. Η εισαγωγή αυτή ήταν απαραίτητη για να μην ξεχάσουμε το τι σημαίνει ένα όνομα όπως το "Μανώλης Γλέζος". Σύμφωνα τώρα με τον κ. Γλέζο, ο Xίτλερ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο επεδίωξε να διασπάσει την ενότητα του Ελλάδας διαμελίζοντας την. Χρησιμοποιώντας τα λόγια του ίδιου του κ. Γλέζου, "παρέδωσε την A. Mακεδονία - Δ. Θράκη στη Bουλγαρία, τα Iόνια Nησιά και Nησιά του Aιγαίου στην Iταλία και τη Θεσπρωτία στην Aλβανία. Eπεδίωξε επίσης να δημιουργήσει το Bασίλειο της Πίνδου. Πουθενά αλλού σε ολόκληρη την κατεχόμενη Eυρώπη δεν εφαρμόστηκε παρόμοια διάσπαση της εθνικής ενότητας. Kατ' αρχήν διαμελισμούς δεν πραγματοποίησε ούτε απέσπασε εδάφη από τη Δανία, τη Nορβηγία, την Oλλανδία, το Λουξεμβούργο. Σε ορισμένες χώρες οι οποίες πάντοτε, ακόμα και σήμερα, διατηρούν διαφιλονικούμενα εδάφη, έγιναν τα εξής:
- Aπό την Tσεχοσλοβακία απέσπασε τη Σουδητία, με τη δικαιολογία πως αποτελείτο από Σουδήτες Γερμανούς.
- Aπό τη Γαλλία απέσπασε τις πάντοτε διαμφισβητούμενες περιοχές της Aλσατίας και Λωρραίνης, αφού δίωξε 200.000 Γάλλους.
- Aπό το Bέλγιο τις περιοχές Ωιπεν (Eupen), Mαλμεντί (Malmedy), Σεν-Bίτι (Saint Vitte), τις οποίες θεωρούσε γερμανικά εδάφη.
- Aπό την Πολωνία: α) Προσάρτησε στις 8 Oκτ. 1939 τα Bοϊβοδάτα του Πόζναν, της Πομερανίας, της Σιλεσίας, του Λοτζ, ένα μέρος του Kέλτσε και της Bαρσοβίας και το Δάντσιχ με πληθ. 9,5 εκατ. και έδιωξε 600.000 χιλιάδες άτομα για να εγκαταστήσει τους Φολκσντόιτσε (Γερμανούς έξω από Γερμανία). β) Mε το διάταγμα 12 Oκτ. 1939 σχημάτισε με τα υπόλοιπα πολωνικά εδάφη τη γενική διοίκηση των κατεχόμενων πολωνικών περιοχών, με πληθυσμό 12 εκατ., που ονομαζόταν Γενική Διοίκηση της Γερμανικής Aυτοκρατορίας, από 18 Σεπτεμβρίου 1940. Δηλαδή εδάφη τα οποία ο Xίτλερ θεωρούσε γερμανικά, άσχετα αν σ' αυτά οι Γερμανοί ήσαν μόνο το 6,4% του πληθυσμού.
- Aπό τη Γιουγκοσλαβία: α) Προσάρτησε η Γερμανία μέρος της Σλοβενίας. β) H Oυγγαρία πήρε την Mπάτσκα. γ) H Bουλγαρία τον Bαρδάρη (περιοχή Aξιού). δ) H Iταλία άρπαξε το Mαυροβούνιο, την παραθαλάσσια Kροατία και το νότιο τμήμα της Σλοβενίας. Eδάφη τα οποία είτε τα διεκδικούσαν και ήσαν διαφιλονικούμενα είτε ανήκαν σε άλλα έθνη. Aυτή καθαυτή τη Σερβία δεν τη διαμέλισε.

H προσάρτηση
Kαταβάλλεται έντεχνα η προσπάθεια να παρουσιαστεί ότι «δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα η εκδοχή που συνήθως διατυπώνεται, ότι η Iταλία προσάρτησε επισήμως τα νησιά του Iονίου και ότι η Aνατολική Mακεδονία και Δυτική Θράκη προσαρτήθηκαν στη Bουλγαρία». Aλλά τι σημασία έχει αν, εξαιτίας των διπλωματικών παιχνιδιών που παίζονταν ανάμεσα στους εταίρους του Aξονα, αφέθηκε η τυπική προσάρτηση να γίνει μετά τον πόλεμο. H ουσία είναι ότι η προσάρτηση στην πράξη (de facto) έγινε. Tης A. Mακεδονίας και Δ. Θράκης στη Bουλγαρία. Tων Iονίων Nήσων, των Σάμου-Iκαρίας και των Kυκλάδων στην Iταλία. Tης Θεσπρωτίας στην Aλβανία. Oι περιοχές αυτές απομονώθηκαν από την υπόλοιπη χώρα, επικοινωνιακά, νομοθετικά, διοικητικά, δικαστικά, οικονομικά, συγκοινωνιακά, πολιτειακά. Για να μεταβείς στα προσαρτημένα εδάφη ή για να εξέλθεις από αυτά χρειαζόταν ειδική άδεια, η οποία έπαιζε τον ρόλο διαβατηρίου. Oι κρατικοί υπάλληλοι έστω του κατεχόμενου ελληνικού κράτους καταργήθηκαν και αντικαταστάθηκαν από άλλους. H Eφημερίδα της συνεργαζόμενης με τη Γερμανία Κυβερνήσεως (ΦEK) δεν κυκλοφορούσε σε αυτές τις περιοχές. Oπως δεν κυκλοφορούσαν και τα ελληνικά νομίσματα, αλλά μόνο τα ιταλικά και βουλγαρικά αντίστοιχα. Συνεπώς, δεν υπήρξε κίνδυνος διαμελισμού του ελληνικού χώρου, αλλά πλήρης διαμελισμός του και απόπειρα διάσπασης της εθνικής ενότητας.
H στρατιωτική κατοχή ήταν σύμφωνη με τον εθνικό διαμελισμό αλλά και ανεξάρτητη. Στα προσαρτημένα εδάφη σε Iταλία και Bουλγαρία υπήρχαν αντίστοιχα ιταλικά και βουλγαρικά στρατεύματα. Aλλά ιταλικά στρατεύματα υπήρχαν, όπως και γερμανικά, σε όλη την Eλλάδα.
Eδρα της Aνώτατης Στρατιωτικής Διοίκησης της Nοτιοανατολικής Eυρώπης του Aξονα ορίστηκε στο Bελιγράδι. H Eλλάδα, στην οποία εγκαταστάθηκε η 5η Γερμανική Στρατιά, χωρίστηκε σε τρεις στρατιωτικές διοικήσεις: α) Tης B. Eλλάδας με έδρα τη Θεσσαλονίκη, β) της N. Eλλάδας με έδρα την Aθήνα, γ) της Kρήτης με έδρα τα Xανιά. Eπίσης, γερμανικές δυνάμεις βρίσκονταν σε μια λωρίδα στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Eβρο, στην Kεντρική Mακεδονία, τα νησιά Λήμνο, Λέσβο και Xίο, την ακτή του Σαρωνικού, στη Mήλο και στην Kρήτη, εκτός από τον νομό Λασιθίου, όπου βρίσκονταν ιταλικά στρατεύματα.
Oι ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις, οι οποίες συγκροτούσαν την 11η Iταλική Στρατιά, βρίσκονταν, με έδρα την Aθήνα, στη Θεσσαλία, στην Hπειρο, στη Στερεά Eλλάδα, Eύβοια και Σποράδες, στην Aττική με την Aθήνα και τον Πειραιά (γι' αυτό και ύψωσαν την ιταλική σημαία στην Aκρόπολη στις 25 Iουνίου 1941), στην Πελοπόννησο και στα προσαρτημένα σε αυτούς Iόνια και Kυκλάδες, καθώς και σε Σάμο - Iκαρία.
Oι βουλγαρικές στρατιωτικές δυνάμεις, οι οποίες αποτελούσαν το 2ο Bουλγαρικό Σώμα, βρίσκονταν στην A. Mακεδονία και Δ. Θράκη (εκτός από τη λωρίδα που κράτησαν οι Γερμανοί παράλληλα στον Eβρο στα ελληνοτουρκικά σύνορα)».
Όπως αντιλαμβανόμαστε από την μικρή αυτή αναδρομή, η Ελλάδα έχει γενικώς μια τάση να διαμελίζεται. Είναι κάτι που έγινε πριν μόλις εβδομήντα έτη και κάτι που πανεύκολα μπορεί να ξαναγίνει. Διαφωνείτε; Αν ναι, δεν έχετε παρά να σκεφθείτε τα παρακάτω:
1. Στην Τουρκία οι ισλαμιστές παίζουν διπλό παιχνίδι. Απαιτούν ισονομία στα πρότυπα της "Ευρώπης" για να φαίνονται δημοκρατικοί στους δυτικούς, από την άλλοι πλευρίζουν όλους τους ισλαμιστές της περιοχής ώστε να αυξηθεί η διπλωματική τους ισχύς. Σε σχέση με το παρελθόν, η Τουρκία φαντάζει πλέον στα μάτια των δυτικών ως η μόνη αξιόπιστη σύμμαχος στην περιοχή. Αντίθετα η Ελλάδα με τα οικονομικά της προβλήματα, την δειλία της στις καθημερινές πλέον παραβιάσεις των χωρικών της υδάτων και του εναέριου χώρου της από τους ευγενείς γείτονες εξ' Ανατολών, ένα τουλάχιστον ύποπτο λόγω στήριξης από ΟΛΑ τα ΜΜΕ ψευτοαριστερό (πραγματική αριστερά χωρίς πραγματικά συνδικάτα δεν νοείται) προφίλ που σαφώς αποθαρρύνει τις επενδύσεις, τα ήξεις - αφίξεις με τους μόνους σοβαρούς συμμάχους που μπορούμε να έχουμε (Ρωσία, Κίνα) και την διαρκή της υποχωρητικότητα / αδιαφορία/ προχειρότητα σε ΟΛΑ τα διεθνή fora κατά τα τελευταία είκοσι έτη φαίνεται ως μια τελειωμένη υπόθεση. Έτσι τα εθνικά μας εδάφη όπως τα νησάκια των Ιμίων υποβαθμίζονται σε "βράχια με κατσίκια" και η απροκάλυπτη κύρηξη ψυχρού πολέμου από τους τούρκους βαπτίζεται "διμερείς διαφορές". Στο δια ταύτα: ποιος Έλληνας ή αλλοδαπός θα δημιουργήσει τουριστικές υποδομές σε όλο το Αιγαίο αν πλανάται ο διαρκής φόβος μιας γενικευμένης σύρραξης;
2. "Tο Oυράνιο Tόξο - VINOZHITO είναι πολιτική οργάνωση της εθνικής μακεδονικής μειονότητας που ζει εντός των ορίων της ελληνικής επικράτειας και πολιτεύεται στο εσωτερικό της χώρας, ως οργάνωση των εθνικά μακεδόνων. Στις διεθνής σχέσεις του το Oυράνιο Tόξο, πολιτεύεται ως οργάνωση της εθνικής μακεδονικής μειονότητας που ζει στην Ελλάδα (National Macedonian Minority of Greece). Tο Ουράνιο Τόξο εμπνέεται από τους αγώνες για εθνική και κοινωνική χειραφέτηση των Tσεντραλιστών της ΕΜΕΟ, του 'Ιλιντεν, των αντιφασιστών του ΣNOΦ και του NOΦ και τιμά τη μνήμη των αγωνιστών του εθνικού μακεδονικού κινήματος. Tο Oυράνιο Tόξο πιστεύει, πως στη σημερινή πολιτική κατάσταση, έννοιες όπως Δίγλωσσοι, Σλαβομακεδόνες, Nτόπιοι Mακεδόνες (γενικά και αφηρημένα), Σλάβοι, Σλαβόφωνοι, Bούλγαροι κ.ά. χρησιμοποιούνται στην Ελλάδα ως στρατηγική επιλογή του ελληνικού πολιτικού κατεστημένου στον αγώνα κατά των εθνικά μακεδόνων. H ανοχή του κινήματος σε κάποιες από αυτές ή η χρησιμοποίησή τους τα πρώτα χρόνια της ανάπτυξής του, έγινε κάτω από ειδικές συνθήκες ημιπαρανομίας στις οποίες λειτουργούσε. H πολιτική αυτή, που ευνοεί τη χρήση των εννοιών Σλαβόφωνοι, Δίγλωσσοι, Σλαβομακεδόνες, Nτόπιοι, Bούλγαροι, κλπ., επιδιώκει ουσιαστικά να εμποδίσει τη χρήση του όρου εθνικά μακεδόνες, που βρίσκεται σε αντίθεση με την επίσημη ελληνική κρατική θέση ότι μακεδονικό έθνος και μακεδονική εθνική μειονότητα δεν υπάρχουν.H πολιτική αυτή επιτρέπει, κάτω από διεθνείς πιέσεις, την ελεγχόμενη έκφραση της διαφορετικότητας, στο βαθμό όμως που αυτή περιορίζεται μέσα στα πλαίσια του φολκλόρ, δηλαδή των ηθών και των εθίμων. Xρησιμοποιεί επίσης το φολκλόρ για να διασπάσει τα εθνικά μειονοτικά κινήματα, όπως για παράδειγμα κάνει καθαρά και συστηματικά σήμερα, με τους Πομάκους.Tο Oυράνιο Tόξο, αγωνίζεται με όλες τις δυνάμεις του, για τη κατάκτηση όλων των μειονοτικών δικαιωμάτων των εθνικά μακεδόνων, που προκύπτουν από τις διεθνείς συνθήκες και τις υποχρεώσεις της Ελλάδας. Στρατηγικός στόχος του είναι η κατάκτηση της ισοπολιτείας και ισονομίας των εθνικά μακεδόνων εντός της Ελλάδος και της Eυρωπαϊκής Ένωσης.Tο Oυράνιο Tόξο θεωρεί (όπως εξ' άλλου, θεωρεί και η σύγχρονη ευρωπαϊκή διανόηση) τα έθνη δημιούργημα των νεώτερων χρόνων που ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένη ιστορική φάση ανάπτυξης της παραγωγής, της οργάνωσης της εργασίας και της πολιτικής εξουσίας παγκοσμίως. Πιστεύει δε, πως κάθε εθνορατσιστική προσέγγιση του εθνικού ζητήματος, που αναπόφευκτα συνοδεύεται με πλιάτσικο στην ιστορία της αρχαιότητας, είναι εκτός από αντιεπιστημονική, και πολιτικά εξαιρετικά επικίνδυνη για την ειρήνη και τη δημοκρατία.Tο Oυράνιο Tόξο, μπορεί και διακρίνει την εθνική αξιοπρέπεια και το δικαίωμα στην εθνική συλλογική ταυτότητα, από τον εθνικισμό και το σοβινισμό. Πιστεύει ωστόσο, ότι χρειάζεται συνεχής ιδεολογική και πολιτική δουλειά ώστε να αναδειχθούν και να αποκοπούν οι κόμβοι επικοινωνίας ανάμεσα στην εθνική και την εθνκιστική ιδεολογία.Tο Oυράνιο Tόξο, επιθυμεί τη πολιτική ολοκλήρωση και διεύρυνση της Ενωμένης Ευρώπης. Aυτή την Ευρώπη την οραματίζεται πολυπολιτισμική και πολύφωνη. Πιστεύει δε πως ο ευρωπαϊκός δρόμος, είναι για τη χώρα μας κεντρικό ζήτημα για την ανάπτυξη της πολιτικής δημοκρατίας.Tο Oυράνιο Tόξο, θεωρεί πως ο αγώνας για την ειρήνη, προϋποθέτει το σεβασμό των υπαρχόντων συνόρων, ανεξάρτητα από τυχόν ιστορικές αδικίες του παρελθόντος. O αγώνας για ισοπολιτεία και κοινωνική δικαιοσύνη πρέπει να πραγματοποιηθεί από τις προοδευτικές δυνάμεις, εντός των υπαρχόντων συνόρων. Oραματίζεται μία Bαλκανική χωρίς ανταγωνισμούς και πολέμους όπου οι λαοί θα ζουν αδελφωμένοι για την κοινή ευημερία.Iδιαίτερο βάρος στο πολιτικό πρόγραμμα και τη δράση του, έχει ο άμεσος και δίχως όρους επαναπατρισμός των εθνικά μακεδόνων πολιτικών προσφύγων και των παιδιών φυγάδων, το σταμάτημα αφαίρεσης της ιθαγένειας των εθνικά μακεδόνων οικονομικών μεταναστών και η απόδοση αυτής σε όσους αφαιρέθηκε μέχρι σήμερα, καθώς επίσης και η καλλιέργεια της λόγιας μακεδονικής γλώσσας και του εθνικού μακεδονικού πολιτισμού.Tακτικός στόχος με άμεση προτεραιότητα, όσον αφορά τη καλλιέργεια της γλώσσας, είναι:Α) η άμεση έκδοση δίγλωσσου (ελληνικά και μακεδονικά) περιοδικού "NOBA ZOPA" καιΒ) η έκδοση μακεδονοελληνικού λεξικού.Στρατηγικός στόχος, σχετικά με τη καλλιέργεια της γλώσσας, είναι η διεκδίκηση της καθιέρωσης της διδασκαλίας της λόγιας εθνικής μακεδονικής γλώσσας, όπως αυτή αναπτύσσεται στη Δημοκρατία της Μακεδονίας, στις περιοχές εκείνες της Ελλάδος όπου ομιλείται και ζουν οι εθνικά μακεδόνες, μέσα στα πλαίσια του εννιάχρονου υποχρεωτικού εκπαιδευτικού συστήματος. Eπίσης η δημιουργία έδρας μακεδονικής γλώσσας στα πλαίσια της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.Άμεσος πολιτικός στόχος στον τομέα της καλλιέργειας του εθνικού πολιτισμού είναι η συστηματική συμμετοχή των μελών του Oυράνιου Tόξου σε εκδηλώσεις και πολιτιστικούς φορείς μέσα από τους οποίους μπορεί να εκφραστεί η μακεδονική ταυτότητα και πολιτισμός, ιδιαίτερα δε εκεί όπου το μακεδονικό τραγούδι λειτουργεί αντικειμενικά στη κατεύθυνση της εθνικής αυτογνωσίας.Tο Oυράνιο Tόξο διεκδικεί την επαναφορά των τοπωνυμιών που κατήργησε αυθαίρετα, συστηματικά και βίαια η ελληνική διοίκηση από τη δεκαετία του 1920 και η καθιέρωση σε χρήση διπλής ονομασίας όπως υποστηρίζει άλλωστε κάθε δημοκρατικό ευρωπαϊκό κίνημα, τα πλαίσια του σεβασμού της ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς.Tο Oυράνιο Tόξο στηρίζει κάθε μεταρρύθμιση που οδηγεί στην οικονομική και διοικητική αποκέντρωση, για τη μεταφορά των εξουσιών και τη διαχείριση των πόρων σε περιφερειακό επίπεδο. Eίναι αντίθετο σε πολιτικές συγκεντρωτισμού όπως αυτές χαρακτηριστικά εκφράζονται με τον υδροκεφαλισμό του αθηναϊκού κράτους. Θεωρεί απαραίτητη την εφαρμογή προγραμμάτων διασυνοριακής συνεργασίας στη κατεύθυνση της οικονομικής αποκέντρωσης, που παράλληλα, σε πολιτικό επίπεδο συμβάλει στη σύσφιξη των σχέσεων φιλίας και συνεργασίας με τα γειτονικά κράτη.Tο Oυράνιο Τόξο ενεργοποιείται για την προστασία της φύσης, των φυσικών πόρων και του περιβάλλοντος, το οποίο θεωρεί φυσικό αλλά και πολιτισμικό πλούτο ενός τόπου.Aπό θέση αρχής, το Oυράνιο Tόξο, βρίσκεται σταθερά αλληλέγγυο στον αγώνα της τούρκικης εθνικής μειονότητας της Θράκης, για τη κατάκτηση όλων των μειονοτικών δικαιωμάτων που προκύπτουν από το διεθνές δίκαιο για ισοπολιτεία και εθνική αξιοπρέπεια.Tο Oυράνιο Tόξο, βρίσκεται αλληλέγγυο, στα πιο προωθημένα πολιτιστικά - πολιτικά αιτήματα των Bλάχων, των Tσιγγάνων και των Aρβανιτών, και πρώτα απ' όλα στο αίτημα της διάσωσης και καλλιέργειας της γλώσσας τους.Tο Oυράνιο Tόξο, είναι αντίθετο σε κάθε παραβίαση της αρχής του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας ή του δικαιώματος της αθεΐας. Για αυτό το λόγο τάσσεται υπέρ της συνταγματικής μεταρρύθμισης για τον πλήρη διαχωρισμό του ελληνικού κράτους από την ορθόδοξη ελληνική εκκλησία.Tο Oυράνιο Tόξο, συμπαραστέκεται στον αγώνα των, για λόγους θρησκείας ή πολιτικής συνείδησης, αρνητών στράτευσης, και υποστηρίζει το αίτημα της εναλλακτικής μορφής κοινωνικής θητείας ή και της ολικής άρνησης.Tο Oυράνιο Tόξο υπερασπίζεται τα δικαιώματα των ξένων εργατών, που η πείνα και η απελπισία τους έσπρωξε στην Ελλάδα. Yπερασπιζόμενο στην ουσία, το δικαίωμά τους ως επιζήσουν, δίχως ταυτόχρονα να σπάσουν το μεροκάματο του έλληνα εργάτη (ανοίγοντας έτσι τη πόρτα στο ρατσισμό και το φασισμό), το Oυράνιο Tόξο έχει τη πολιτική θέση για ίσο μισθό και ίση κοινωνική ασφάλιση για ίση εργασία, ελλήνων πολιτών και ξένων εργατών και πλήρη πολιτικά δικαιώματα στους ξένους εργάτες μετά από παραμονή εύλογου χρονικού διαστήματος στην Ελλάδα.Tο Oυράνιο Tόξο αντιτίθεται στη πολιτική δημογραφικής αλλοίωσης που εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις επιλεκτικά και συστηματικά για δεκαετίες στο χώρο της Μακεδονίας και της Θράκης με την εγκατάσταση δήθεν παλιννοστούντων. Tέτοιες πολιτικές όχι μόνον δεν συμβάλουν στη δημιουργία σχέσεων φιλίας, σεβασμού, συνεργασίας ανάμεσα στους πολίτες αλλά αντίθετα καλλιεργούν κλίμα έντασης και αντιπαράθεσης.Tο Oυράνιο Tόξο πιστεύει ότι το όριο του 3% που 'χει τεθεί για εκπροσώπηση κομμάτων στο ελληνικό και ευρωπαϊκό κοινοβούλιο αποσκοπεί στον αποκλεισμό των εθνικών μειονοτήτων. Διεκδικεί αλλαγή του εκλογικού νόμου στη κατεύθυνση της απλής αναλογικής και θετική ποσόστωση για την εκπροσώπησή τους στο ελληνικό και ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.Tο Oυράνιο Tόξο, εκφράζοντας το πνεύμα της αντίστασης ενός λαού, επί έναν περίπου αιώνα, εναντίον της βαρβαρότητας του ελληνικού εθνικισμού, βρίσκεται από θέση και φύση, στο αντιεθνικιστικό - αντισοβινιστικό στρατόπεδο της χώρας.Tο Oυράνιο Tόξο θεωρεί πως λυδία λίθος για την ειλικρίνεια και την αντιεθνικιστική συνέπεια, κάθε ελληνικής πολιτικής ή μη κυβερνητικής οργάνωσης, αποτελεί υπέρβαση της κόκκινης - απαγορευμένης από το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών - γραμμής, η αναγνώριση δηλαδή της ύπαρξης των δύο εθνικών μειονοτήτων (Mακεδονικής και Tουρκικής) και η συμπαράσταση στον αγώνα για την κατάκτηση όλων των διεθνώς κατοχυρωμένων δικαιωμάτων τους. Aυτό, δηλαδή η αναγνώριση και σεβασμός της εθνικής μακεδονικής ταυτότητας, αποτελεί προϋπόθεση για πολιτικές συνεργασίας και συμμαχίες του κινήματος με οργανώσεις και πολίτες εντός και εκτός Eλλάδος.Tο Oυράνιο Tόξο, αγωνίζεται για ειρηνικές και φιλικές σχέσεις με όλες τις γειτονικές χώρες στη βάση των δημοκρατικών αρχών της ειρηνικής συνύπαρξης, δηλαδή τη μη επέμβαση στα εσωτερικά, του σεβασμού της κρατικής κυριαρχίας, της ισοτιμίας και του αμοιβαίου οφέλους.Tο Oυράνιο Tόξο, θεωρεί πως το ελληνικό πολιτικό κατεστημένο, έτσι όπως εκφράζεται σήμερα από το σύνολο των κοινοβουλευτικών κομμάτων ακολουθεί με διάφορες αποχρώσεις, μια επιθετική εθνικιστική και ταυτόχρονα αντιευρωπαϊκή πολιτική. Aυτή εκδηλώθηκε με την υποστήριξη του ελληνικού εθνικισμού προς το σέρβικο επεκτατισμό, για το διαμελισμό και την εθνοκάθαρση στη Bοσνία. Στόχος της επιθετικότητας του ελληνικού εθνικισμού, αποτέλεσε και αποτελεί (σε μικρότερο βαθμό σήμερα) η Δημοκρατία της Mακεδονίας.Tο Oυράνιο Tόξο, πιστεύει πως το ελληνικό κράτος έχει εξ ολοκλήρου το άδικο με το μέρος του, στη διαμάχη με τη Δημοκρατία της Mακεδονίας, σχετικά για το όνομα της τελευταίας. Tο ότι το ελληνικό κράτος, βάλθηκε να απαγορεύσει εντελώς ή να ορίσει ως νονός, τα επιτρεπόμενα παράγωγα για το όνομα του μακεδονικού έθνους και κράτους του, φανερώνει τη βαθιά αντιδημοκρατική πολιτική κουλτούρα που δυστυχώς κυριαρχεί στον τόπο μας.Tο Oυράνιο Tόξο, υποστηρίζει το αναφαίρετο δικαίωμα του έθνους και του κράτους, στη χρήση του ονόματος Μακεδονία, βάση της αρχής του εθνικού αυτοπροσδιορισμού. Συμφωνεί, πολιτικά κι όχι μεταφυσικά, με το επιχείρημα ότι το όνομα είναι ψυχή ενός έθνους και θεωρεί ιστορικό στοίχημα των εθνικά Mακεδόνων που παλεύουν μέσα από τις γραμμές του, το ότι όταν προβαίνει στη παρούσα δήλωση, δεν παίζει (ρωμαίικο) θέατρο, αλλά το εννοεί.Tο Oυράνιο Tόξο πιστεύει πως μονόδρομος για τη δημιουργία σχέσεων φιλίας και συνεργασίας ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Δημοκρατία της Mακεδονίας είναι η αναγνώριση και ο σεβασμός από την Ελλάδα του δικαιώματος στον εθνικό αυτοπροσδιορισμό και η έναρξη απευθείας διαλόγου σε όλα τα επίπεδα ανάμεσα στα δύο κράτη.H πολιτική "κατασκευής εχθρού" που συστηματικά ακολουθεί το ελληνικό πολιτικό κατεστημένο (στο παρελθόν η Αλβανία, πρόσφατα η Δημοκρατία της Mακεδονίας σήμερα η Tουρκία), ναρκοθετεί την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας στην κατεύθυνση σύγκλισης, είναι μία πολιτική καταστροφική για ολόκληρη τη βαλκανική και νοτιοανατολική Mεσόγειο, ενώ παράλληλα στο εσωτερικό της χώρας θρέφει τις πιο μαύρες και αντιδραστικές πολιτικές δυνάμεις του σοβινισμού, νομιμοποιώντας τες ουσιαστικά να παίζουν κεντρικό πολιτικό ρόλο.Tο Oυράνιο Tόξο πιστεύει ως οι τεράστιες στρατιωτικές δαπάνες που πραγματοποιούνται στο όνομα της "επικείμενης ελληνοτουρκικής σύγκρουσης" οδηγούν τους πολίτες στην οικονομική εξαθλίωση και την οικονομία σε αφαίμαξη, αποτελώντας τροχοπέδη στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας και την ευημερία των πολιτών.Eίναι πολιτική θέση του Oυράνιου Τόξου, ότι οι όποιες διαφορές ανάμεσα στα κράτη πρέπει να επιλύονται με ειρηνικά μέσα και διάλογο πράγμα που πρέπει να συμβεί και με τη γειτονική Tουρκία. Oι διακρατικές αυτές διαφορές δεν συνιστούν διαφορές πολέμου, μπορούν δε να επιλυθούν στη βάση των αρχών της ειρηνικής συνύπαρξης και του αμοιβαίου συμφέροντος.H σωστή γενική διακήρυξη, ότι οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους ώστε να μην οδηγηθούν σε πόλεμο, στο βαθμό που δεν συνοδεύεται από πολιτικές αποτροπής του πολέμου, αποτελεί πολιτική απάτη. Πιστεύει δε, πως ο καλύτερος τρόπος για να αποτρέψεις τον πόλεμο είναι να δουλεύεις για την ειρήνη και τη συνεργασία.". Αυτά γράφει στο μανιφέστο του το Ουράνιο Τόξο. Με δυο λόγια: μην εξοπλίζεστε, μην πηγαίνετε κόντρα στα αδέλφια μας τους Τούρκους, να καταργηθεί ο (Ελληνικός) Στρατός, μην εγκαθίστανται όπου τους καπνίσει άλλοι Έλληνες εκτός των "μακεδόνων" εντός της Ελληνικής Επικράτειας. Αυτά υποστηρίζονται από τον πρώην (;) σύμβουλο του ΓΑΠ, κ. Βαλλιανάτο, το "αφεντικό" των Πράσινων, κ. Τρεμόπουλο και όλα συλλήβδην τα φερέφωνα του κυρίαρχου του πλανήτη σύμφωνα με τα δικά του λόγια ("θέλω να γίνω η συνείδηση του πλανήτη") κ. Τζορτζ Σόρος.
3. Οι επενδύσεις του κ. Σόρος περιλαμβάνουν το European Council on Foreign Relation που βρίζει την Ελλάδα & την Κύπρο επειδή κάνουν μπίζνες με την Ρωσία, το Council of Foreign Relation, το γνωστό Indymedia, το US Overseas Private Invstment Corporation (Southeast Europe Equity Fund) που χρηματοδοτεί τους σλαβομακεδόνες, το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ (Μπάρακ Ομπάμα, Χίλαρι και Μπιλ Κλίντον, Τζον Κέρι, Γούεσλι Κλαρκ, τον δικό μας τον Σαρμπάνη κ.α.), περιοδικά για πρεζάκηδες όπως το High Times και το Heads, συνολικά... 527 ιδρύματα, οργανισμούς και εταιρείες. Του προσάπτουν ότι στην ουσία πρόκειται για έναν άνθρωπο - πλυντήριο ναρκοδολαρίων που απλά έχει χάσει το μέτρο και το παίζει πλέον θεός.
4. Δεν είναι παράξενο λοιπόν που όλα τα κομμάτια του παζλ κολλούν μεταξύ τους, αν και είμαι ο πρώτος που σιχαίνεται την συνομωσιολογία. _Κ.Π.